Wednesday, June 29, 2016

07. රික්තයක් තුල

ලියන දේවල් කියන්න බැහැ , කියන්න ඕනේ දේවල් කිසිම දෙයක් ලියාගන්නත් බැහැ. ලොකුම ලොකු දිග කතාවක්, කෙටිම කෙටි වචන දෙක තුනකින් ලියපු මට... කෙටිම කෙටි හැඟීමක් කියන්න දැන් වචන ගොඩක් වැයකරන්න වෙලා.
මොකද්ද මේ සිද්ද වෙන්නේ?

පාත්ති දිගේ මල් පැලකලාට, ඒ මල් වලට බඹරු ඇදිල එනකොට මට පොඩ්ඩක්වත් දැනිල නැහැ දුකක්.  මල් බෙදාගෙන ජිවත් වෙන්න පුළුවන් මට. කොන්ක්‍රීට් අතරින් පතර මම මල් හිටෙව්වේ කොටිම්ම ඒවායේ පාට විතරක් නෙවෙයි, කොලේ හැඩේ පවා මැච් කරන ගමන්.

එහෙව් මම.....


මට තේරෙන දේවල් තියෙන්නේ පොඩ්ඩයි තමයි. ඒ අතරේ යන්තමට වැටහෙන දේවල් වලින් එකක් ආයෙමත් මමම මතක් කරගත්ත.



මගේ හදවත විදුරු බරුවක්. වැටුණු ගමන් බිඳෙන්නේ නැති තරමට තදයි. නමුත්, බිඳුනොත් නම්...... ආයෙමත් හදනවා කියන්නේ නම් බොරුවක්!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...