Thursday, October 18, 2018

192. සරළුවකට වඩා || nothing more in life than a spoon






විටෙක මා සිත කියයි
හැන්දක් පමණක්ය අවැසි මට ජිවිතයට...
හැකිය මට බුදින්නට අහර,
නැතිනම් බොන්නට මට නියමිත බෙහෙත.
තැලිය හැක නිදන මැස්සන් සැනින්,
නැතිනම් ගන්නට අවධානය මේසයට තට්ටුකල මොහොතින්.
පුලුවනිය දිගුකර චෝදනා කරනට දෙවියන්ට,
එලෙසම අනින්නට ඇතිතරම් හිස් අවකාශයට.
බැලියහැක හැන්දෙහි කැටපතින් මගේ කුඩා මුහුණ
දිදුලන අයුරු එහි මුහුණතින්,
නැතිනම් වසා දැමුමට එකැසක්
ලොවෙන් අඩකුත් අතුරුදන් වනතුරු.
හැන්දකින් හැකිය මට
නිදහසට ඇති බිංගෙය කණින්නට,
හැන්දක් පුරා කසළද
සඳ එලිය එකතුකළ ජිවිතයද
කෑලි කපන අඳුරට
දමාගැසිය හැකිය මට!


Oroginal Poem:
Richard Jones | The Spoon

Some days I think I need nothing
more in life than a spoon.
With a spoon I can eat oatmeal,
or take the medicine doctors prescribe.
I can swat a fly sleeping on the sill
or pound the table to get attention.
I can point accusingly at God
or stab the empty air repeatedly.
Looking into the spoon's mirror,
I can study my small face in its shiny bowl,
or cover one eye to make half the world
disappear. With a spoon
I can dig a tunnel to freedom,
spoonful by spoonful of dirt,
or waste life catching moonlight
and flinging it into the blackest night

 



Inspired by:
https://hotchocolatedays.blogspot.com/2018/10/blog-post_17.html

Wednesday, October 17, 2018

191. හිරවරණ || Umbrella







තණපත් අතර රැඳී
පිණිබිඳු සදිසි - පෙම
හිරු දකින සැනෙකින්
අතුරුදන් උන.....

මියයන්න පතාගෙන
වීසිකල කියා හිතෙන
දැව කොටය මත,

දිදුල දිදුලා
මා වෙනුවෙන්ම
ඒ දිය බිංදු රකින
හිරවරණ ලෙද!


~~~~මන්ජි

සුබපැතුම් !
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...