රතුපාට මල් - 1
රතුපාට මල් - 2
රතුපාට මල් - 3
රතුපාට මල් - 4
පටු කොරිඩෝවේ අග තිබුනේ අඩක් වැසුණු දොර පළුවකි. බිම දිගේ ඇතිල්ලෙන පය අපහසුවෙන් ඔසවමින් මම කොරිඩෝව දිගේ ඇවිද යන්නට තැත්කලද, මගේ දෙපා හිරිවැටි ඇති සැටියකි. හිස හරවන්නට පවා නොහැකිය. මම හුස්ම අල්වාගෙන ඉදිරියට පියවරක් තැබීමි.
'මම කිව්වා නේද නැකත් බලනකොටම....'
'අනේ මයේ කෙල්ල'
ඉකිබිඳුමක් , හැඬුම් හඬවල් කිහිපයක්...
'උඹ තනිවෙලා නැහැ මයේ දුවේ....'
'අපි බාරගන්නවා.... නැන්දලා විස්සෝප වෙන්ට කාරණාවක් නැහැ..'
'විස්සෝප නොවී කොහොමද....?'
කසු කුසු , මන්ත්‍රණ, හැඩිම් දහසක මුණු මුණුව හාත්පස පුරා විසිරී තිබුනද කිසිවෙකු පෙනෙන්නට නැත. නොඑසේනම් කොරිඩෝවේ අඳුර මඩින වපසරියෙන් පිටත වන්නට හැකිය. නමුත් මට වෙනත් කිසිවක් නොපෙනේ.
"සුදු මැණිකේ...... සුදු මැණිකේ...."
අඩක් විවරව පැවතී දොර අතරේ හිඩැසින් පෙරී ආවේ වේදනාවෙන් පෙලෙන පිරිමි හඬකි. ඒ අමතන්නේ මටම බව මම දනිතත්, දෙපා හිරිවැටී ඇති මගේ පය බිම ඇති සිමෙන්ති පොලව දිගේ ආයාසයෙන් ඇදෙයි.
