114. සැකැස්ම | Arrangement

පොත් රාක්කයකි  - පාමුල,
තැටි ගබඩාවකි  - දකුණු පස,
සෝපාවකි දිගටි
හැරමිටියක් ඒ අසළ  - බිම

සුසුම් හඬ පවා
නෑසෙන

සෝපා කොට්ටයකි
ඔළුගෙඩි දෙකට තදවුන !

113. නිරුදක

රතුපාට කමිසයට වැහුණු
සුදුපාට උණුහුම් හදවත
පුරා ඉතිරී නොගිය,
නුරා ගින්නකට
පෙරුම් පෙරුවෙමි
නිරුදක කතරක් බව නොදැන...

ඇඳී දිය මත
අතින්කළ උරුවමක් විලසට
නෙලුම් පතකය
රඳන්නට කැපකලේ
ආලය...

'දුන්යා' ය එදා මම
උඹේ එක රෝමයක
පවා ජිවත්වන....

ප්‍රස්තුතය  : චන්දො ගේ කතාවක් - සඳ කළුවරයි

ප.ලි: චන්දො නොදන්නා අය සිටීද? ආ... එහෙනම් ඔය දන්නා අයගෙන් නොදන්නා අය අහගන්න එකයි

112. කතා නැති කවි

පිනි බින්දු මත
දිලිසෙන හිරු කිරණ
පවසන්නෙ කිම මේ
හිමිදිරිය තනි වග?

පිනි බින්දු මත
දිලිසෙන හිරු කිරණ
පවසන්නෙ මේ
හිමිදිරියේ
තණනිල්ලකට
තනි රකින වග !

තණනිල්ල වසාගෙන
හමන මදනල, දන්නවද
මේ පවන පැමිණෙන
සුසුම්පොද..
කොයිබින් ඇරඹුනිද?

බිජු රකිනා කිරලෙකුගේ

නොව ඒ සුසුම්..

දුර පැලක - මැස්සක

කෙඳිරිගාමින් හතිලන

අනුරාග දෑසකට ගොදුරුව,

රති රමනයක සුව විඳින

ඔවුන් සුරතාන්තයක

සුසුම් බව...

හිකි හිකි ගගා හිනාවෙන
රඹුටන් පොකුරු පහුකර
තබන පියවර අතර,
පෑගෙනවාද තවමත්,
නිදිකුම්බා පඳුරු නිතර?

සරමේ තුත්තිරි ගලවන

මුව තුල රඹුටන් ඇටකි - රස මවන

සමාධිය මා බිඳින

නිදිකුම්බා මල නුඹම

සමාධිය කියා කියවෙන,
උණුහුම් පොරෝනා තියාගෙන
ගුලිවෙන්න ඉඩ නොදෙන
හපන්කම කිම සිතෙන...

???

ප.ලි: කවුද කැමති මේකට පිළිතුරු කවි ලියන්න?

111. මිස්ඩ් කෝල් (Missed call)

නිල්පාට කමිසය වරුවක් පුරාම ඉස්තිරික්ක කරපු නිසාම කඩදාසිකොලයක් තරමටම කෙලින්මයි හිටියේ. හැන්ගර් එකක් තිබුනේ නැති නිසා ඒක පියන එල්ලෙන අල්මාරියේ දොරවල් දෙක යා කරගෙන එල්ලලා තිබුනා. සුන්දර් කාමරයේ හැමතැනම දුවන්නේ මොකටද කියලා තමන්ගේ තද නින්ද කැඩිලා ඇහැරුණු , ඊයේ උදේට අවුරුදු දෙකක් පිරුණු ඌර්වසි කල්පනා කලේ හීනෙන් වගේ.

"නී එන්න සියේට්ටු කොන්ටිරුක්කිරේ?" ( මොනවද ඔය කරන්නේ?)

මද අඳුරත් එක්ක කාමරේ පෙනුනේ හොල්මන් ගුහාවක් වගේ උනාට පුංචි ඌර්වසිට ඒ තමයි එයාගේ මුළු ගෙදරම. ඉපදිච්ච දවසේ ඉඳල ගෙදරක් කියන්නේ කාමරයක් කියලා තමයි ඌර්වසි තේරුම් අරගෙන තිබ්බේ.

"ආ.... එහෙරුනාද..."

110. චන්ද්‍රග්‍රහණය

'ඌයි!' මේ හදවත
තතකින් පෙලන හැටි

මම....










අවකාශයකි මෑත
අතීතය පවා අංගවිකලව

ඈඈඈඈඈඈඈඈඈඈඈඈඈඈඈ................................................................ත

තැන                                තැන
     තැන            තැන
        තැන                   තැන
   තැන
                    තැන
  තැන       තැන
                  තැන          තැන
  තැන     තැන 

වැටුණු
මල්පෙතිය
පාට පාට

109. රෙදි බෝනික්කාගෙන් - නොසැලකිලිමත් කෙල්ලට

පෙම් කරමි මම
මේ ලිනන් හදවතින් ඔබට..

නොදනිතත් ඔබ
මේ කිළුටු ; උජු දෑතම
සැලෙන'යුරු
ඔබ යකඩ පහසින්..
ලෙසම මේ
නීල - බොඳ දෑස මුවාකල
කඳුළු වියලී
බැඳී යන'යුරු
ඔබ වෙනස්වන මොහොතින්...

ලොවම නිදන රාත්‍රිය
මා ඔබ දෙසම බලා හිඳින,
නොදනිතත් ඔබ
ඔබ සුසුම් විඳින බව
මා මුවින්....

එලෙසම
සිරව ඇති මැසූ මුව තුලම
මහද රැඳි
ආදර වදන් සියල්ලම....

ඔබ නොදනිතත්...!













Inspired by : රෙදි බෝනික්කාගෙන් අපරික්ෂාකාරී දරුවාට by Hot Chocolate 


Original : 

Rag Doll to the Heedless Child 

I love you

with my linen heart.

you cannot

know how these

rigid, lumpy arms

shudder in your grasp,

or what

tears dam up against

these blue eye-smudges at

your capriciousness.

At night I watch you sleep;

you’ll never know

how I thrust my face

into the stream

of your warm breath;

and how

love-words choke me behind

this sewn-up mouth.

— David Harsent




ප.ලි: ඔරිමජිනල් කවිය කියෝලා මාව ඌයියා උනා. ඒ හින්දා ලියාගන්න බැරි උනා හරියට. බෝනික්කන්ට හිතක් තියෙනවා කියලා මම තාමත්, දැනටත් , තව ඉස්සරහටත් තදින් විස්වාස කරනවා. ඒ නැති උනත්...... මේ කවියේ ප්‍රස්තුතයට විතරක්  නෙවෙයි,යටිපෙලටත් මම තදින්ම කම්පනය උනා.


අද දවස නම් වැහිබර; දුක්බර වෙයි වගේ 

108. ඒ ගේට්ටුව...

ඒ ගේට්ටුව...
එදා නොවැසී තිබිණි නම්?

සම්බාරු සුවඳ තැවරුණ
හැමදේම නැවතුන - මුත්
නොනැවතී පැවතුන...

මල්කඩ පේලි අතරේ
අප දිහා බලා උන්
කෝවිලේ....
ඒ ගේට්ටුව...
එදා නොවැසී තිබිණි නම්?