314: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 46

 " මේ අහන්න baby girl..  ඒකට කමක් නෑ. මට ඔයා ඉන්නවනෙ.. හ්ම්ම්? දැන් හොඳ ළමයා වගේ වැඩිය නටන්නෙ නැතුව පොඩි රෙස්ට් එකක් ගන්න.. මම ගෙදරට ඕන බඩු ඔක්කොම ගෙනත් දාලා තියෙන්නෙ.. මේ මැඩම් කාල බිලා ඉන්න ඕනෙ මම අද හවස එනකොට හරිද?"

එසේ කියා රශිඳු නිර්මලීගේ හිස සිඹ සිය කමිසය ඇඳ ගත්තේ සයනයෙන් නැගිටින අතරය. නිර්මලී ඔහේ බලා සිටියාය. වියලී ගිය කඳුළු පාරවල් ඇති කම්මුල් පිසින්නට පවා ඈට උනන්දුවක් නොවීය. කෙතරම් හැඬුවත් තුනී නොවන දුකකින් තමන් නිර්වින්දනය වී ඇත්තාක් මෙනි. 

අර තරම් පරසක්වල ගසන රශිඳු මෙතරම් ඉවසීමෙන් සිටිමම ඈ තවත් කම්පනය කර තිබේ!

313: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 45

 

ඒ මේ අත දුවන රශිඳුගේ නෙත අවසානයේ නතර වූයේ රංග අසලය. 

" මචං.. මට උඹවත් කියපං මේ හරුපෙ මොකක්ද කියල? මම ඊයේ එනකොට baby girl හිටියේ අවුලෙන් කියලා දන්නව. ඒත් අද මොකද මගේ කෙල්ලට උනේ? ඇයි මට ඩොක්ටට කතාකරන්න බැරි?"

මදින් මද උස්ව නැගෙන ඔහුගේ හඬ නිසා රංග සෙමෙන් රශිඳුගේ කරට අත දමා ඔහුවෙත නැඹුරු විය.

" මචං මෙතන කෑගැහුවොත් ඔක්කොමල්ල එලියට දායි. අපි ටිකක් එළියට ය.."

" නෑ! මගේ කෙල්ලව දකිනකල් මම මෙතනින් හෙලවෙන්නෙ නෑ. නින්ද ගියත් මම බලන්න බැරි කමක් නෑනෙ.. "

312: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 44

 

නේහා කලබලයෙන් ඒ මේ අත දුවද්දී රංග ඈ අල්ලා එකතැන නතර කරගත්තේ කෝපයෙනි.

" ඔක්කොටම කලින් කලබල නොකර ඉන්නව! ඩොක්ට කෙනෙක්ට පෙන්නන කල් බෙහෙත් බොන්න දෙන්න එපා. ඔන්න ඕක මේසෙන් තියලා පහලට ගිහින් ඇවිත් ඉන්න සර්වන්ට්ට පොඩ්ඩක් කතාකරලා බලන්න. මෙහෙ හිටපු වීරසිරිගෙ නංගිගෙ ළමයෙක්ලුනේ.. මට අදනම් ඔෆිස් යන්නම වෙනව එතන ශිප්මන්ට් එකක් අවුල් වෙලා"

අතට ගත් බෙහෙත් පෙති සහිත පාර්සලය , සයනයේ තමන්ට පිටුපා නිදා සිටින නිර්මලී දෙස බලා ,මේසයේ කොනකට කර තැබූ නේහා , රංගගේ වචනයට අවනතව නිර්මලී අවදිවනතෙක් පහළ මාලයට ගියාය.

311: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 43

 

" නෑ මචං..  මොකක් හරි අවුලක් තියෙනවා.."

දිග කතාව සහ සිතුවිල්ල කෙටියෙන් පැවසු රශිඳු තවත් දුම් වැටියක් දල්වා ගත්තේ හාත්පස සීතල සුළඟ විසින් ඉල්ලන බීර අවශ්‍යතාවය මැඩ ගනිමිනි. හිරාන් දුම්වැටිය උදුරා ගත්තේය.

" තෝ මෙතන මැරෙන්නද යන්නෙ බට ගහල? ආයෙ මම කියන්නෙ නෑ! යකෝ.. දැක්කද උන් ඔක්කොම උඹගෙ දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ. උඹගෙ ඔය ළදරු වැඩ හරියන්නෙ නෑ දැන්.. ටිකක් සීරියස් වෙයං"

හිරාන් දුම් වැටිය උරමින් දුම් ගුලියක් අහසට යවා රශිඳුගේ කල්පනා ලෝකය මදක් බිඳින්නට උත්සහ කලේය. 

310: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 42

 

".. තෝ $&) බල්ලා! මොකක්ද කැ$@ උඹ ඒ කරපු වැඩේ?"

තරංග ගුගුරා හැලුනේ මිටිකල අතින් මේසයට ගසා අනෙක් අතින් දුරකතනය සිය සවනට තදකොට ගනිමිනි. අනෙක්පසින් ඇසුනේ සන්සුන් වූ අසලංකගේ කටහඬයි.

" මචං... Let me get this straight! දැන් මේක බාල අපරාධයක් කලා වගේ උඹල ඔක්කොම මොකද මාව කන්න හදන්නෙ? අහපංකො නිර්ගෙන් ඇයි එහෙම කලේ කියල! 

අනික හරියට මම මේ නිර්මලී එක්ක මහපාරෙ නිදාගත්තා වගේ මොකද බං මේ හැමෝම දඟලන්නෙ? මට තේරෙන්නෙ නෑ!! යකෝ මේක සාමාන්‍ය ගෑනියෙක් මිනිහෙක් කරන දෙයක්, කනව බොනව වගේ.. ගෑනුන්ට හපන්නෙ අයිසෙ මේ පිරිමි"

309: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 41

 

" අ.. සා?"

නේහාගේ විසල් වූ දෙනෙත් තුවායක් පමණක් ඇඟලාගෙන , නිර්මලීගේ දුරකතනය අතේ තබාගෙන සිටිනා අසලංක මිහිඳුකුලසූරිය වෙත රැඳුනේ ඔහුගේ කේශාන්තයේ සිට පාදාන්තය දක්වා දෙතුන් වරක් ඉහල පහළ යමිනි. මේ සිදුවී ඇත්තේ කුමක්ද?

" oh.. I was not expecting you at this moment.. Please excuse us for few minutes"

( ආහ්.. මම ඔයාව බලාපොරොත්තු උනේ නෑ මේ වෙලාවෙ. අපිට පොඩ්ඩක් වෙලාවක් දෙන්න)

308: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 40

 

"අ.. අසලංක..? කොහෙද මෙහෙ ආවෙ?"

නිර්මලීට ඇසුනේ ඉබේටමය. 

ඔහු තමන් මෙතන බව දන්නේ කෙලෙසකද? තමන් ඔහුට එතරම් විස්තරයක් පැවසුවේ නැත. එකවරම සිතට ආ නොරිස්සුම අපහසුවෙන් වලකාගෙන නිර්මලී සුහද සිනාවක් යන්තම් පාකොට තරඟ බිම වෙත අවධානය යොමුකලාය.

තමන් අසළ හිඳගෙන ඉදිරිය බලා සිටිනා ආඩම්බරකාර නිර්මලී ගමනායකගේ නම් ගැහැණියගේ රූසපුව මදක් විඳිමින් උන් අසලංක මද සිනාවකින් යුතුව අත තිබුනු ඩෝනට් පෙට්ටිය ඈ වෙත දිගුකලේය.

307: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 39

 

හිමාල් දුලීකා දෙස බැලුවේ ඔරවාගෙන මෙනි. 

"ඔයාට බැරි උනාට කමක් නෑ. මම නිර්මලීට එන්න කියලා කිව්ව. එයා එයි. කොහොමත් කොල්ලට පුරුදුයි ඔයා නැති ඉවෙන්ට්!"

දුලීකා එසේ කියමින්ම ආලින්දය වෙතින් නැගිට යන්නට උත්සහ කරද්දී  ස්වයංක්‍රීයව ඇරුනු ගේට්ටු දොරින් ඇතුලට පැමිණි බෙන්ස් රථය දැක නැවතුනාය.

"... අම්මෝ අසා! දැක්ක කල්.  මොකෝ මේ අපිව මතක් වෙලා?"

රථයෙන් බිමට බට අසලංක සිනාසී පෙරමගට එනු දැක දුලීකා පිලිතුරු සිනාවක් සමගින් පැවසුවාය. 

306: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 38

නිර්මලී අසරණව රශිඳුගේ මුහුණ බැලුවේ ගොලුවී ගිය මුව තදින් පියා ගනිමිනි.

"පිස්සුද, මට ඔයාව පාරෙ තියලා යන්න බෑ. ඇඳුමක් දාගෙන මම එනකල් චුට්ටක් ඉන්න.. අපේ අම්මා ඔයාව කන්නෙ නෑ.. ආ. මගේ බෙස්ටාත් ඇති... ඉන්නකො මම ඌව අඳුන්නලාත් දෙන්නම්"

දැන් නම් ගැලවීමක් නැත. මේ ගමන මෝඩ ගමනක් බව තේරුම් ගන්නට දැන් නම් පමා වැඩිය. නේහා රාත්‍රී ආහාරයට පැමිණෙන බව කියූ නිසා ඇඳුමක් ගන්නට රශිඳුගේ නිල නිවාසයට පැමිණියේ මොහොතකට වුවත් ඈ මාර්ගයේ තබා යන්නට රශිඳු සූදානම් නැත.

" අනේහ්.. එහෙම හරි නෑ.. අම්මා මම ගැන.."

" දැක්ක ගමන් කැමති වෙයි සුටුස් ගාලා.. "