290: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 22

නිර්මලී දුරකථනය විසන්ධි කලේ සුසුමක් හෙළමිනි. අනතුරුව වැරදිමකින් පණගන්වා තිබුණු සිය රාජකාරි දුරකථනය නිවා දැමුවාය.

ඈතින් පෙනෙන දළදා මාළිගාවේ රන් වියන දෙස මද වෙලාවක් බලාසිටි නිර්මලී , පයින්ම වැව රවුම ඔස්සේ ගමන් කලේ පසෙක තිබෙන වලාකුළු බැම්මට ආසන්නයේය. දහවල් හිරු රශ්මිය  වැටී දිදුලන වැව් දිය තලය රිදී වන්ව දිලිසෙමින් තිබුනද ගතට දැනෙන්නේ අමුතුම සිසිලසකි. ඈ පසෙක එල්ලාගෙන සිටි පැති බෑගයෙන් සිය රෙකෝඩරය ගෙන එය ක්‍රියාත්මක කළාය.

"..නුවර ට්‍රිප් - ඩේ වන් - එපිසෝඩ් ටූ ....  අනුජ මේ.... මෙහෙ හරිම සීතලයි... ජෝයි බෝට් එකේ තනියෙන් යන්න බයයි ඉතින්.. ඔයා ආවාම එක්කගෙන යනවා නේද? මාළිගාවේ සෙනග නැහැ.. මම ඇතුලට ගිහින් කියන්නම්... හරිද?"

289: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 21

 

වසර දහයකට පසුව කොළඹ එක්තරා තරු පන්තියේ හෝටලයකදී....

"කෝ බලන්න ලස්සන.... මේ ඉන්නේ මගේ ලිට්ල් හැන්ඩ්සම්... ලස්සනයි නේ ඔයාගේ මේ බෝ එක..."

කණ්නාඩියෙන් පෙනෙන තම ටයි බෝ එක දෙස මුහුණ ඇද කරගෙන සිටින කුඩා ජේනුක දෙස බලා නිර්මලී පැවසුවේ සිනාසෙමිනි. පොඩිත්තාගේ මුහුණ එතරම් එළියක් නැත.

"... මේ පාට තමයි ලස්සනම පාට... කහපාට ඈක්කා... ඕනේ නම් අකිත් අය්යා ඒක ගත්තාවේ.. මගේ පුතාට ඕනේ නැහැ ඒ කැත ටයි එක.. ඔයාට ලස්සන මේ ලා නිල්පාට බෝ එක"

එපමණකි , නිර්මලී කියනවා නම් කුඩා ජේනුකට ඒ ඇතිය. මුහුණ මදක් එළිය වැටුණු නිසා ඔහු අසලට නැමී, දනක් බිම තබාගෙන කොපුලක් තදින් සිපගත් නිර්මලී දෙස ජේනුක බැලුවේ ආඩම්බරයෙන් මෙනි. කොහොමත් කොල්ලා ආඩම්බරකාරයෙක් බව සිහිවී නිර්මලිට ඇතුලතින් නැගුනේ සිනාවකි.

"තාම ඔය රණ්ඩුව ඉවර නැද්ද?"

නාන කාමරයේ දොර අසලින් නැගුනු හඬට දෙදෙනාම ආපසු හැරී බලද්දී, කාමරයේ දොර හරස් කරගෙන අසලංක බලා සිටියේ දෑස සිහින්කොටගෙනය.

"නෑ නෑ... අපි දැන් සෙට්ල් වෙලා ඉන්නේ නැද්ද ජේනු ! අපිට එපා ඔය කහපාට ටයි.. කොල්ලෝ දාන්නේ මේ වගේ බෝ.."

288: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 20

 

නිර්මලී ඒ දෑස දෙස එක එල්ලේ බලා සිටියාය.

"yes  මිස් නිර්මලී?"

නිර්මලී නොසෙල්වී ඒ බැල්ම තුලම ආ සිහින් සිනාවලින් මුව සරසා ගත්තාය.

"මිස් නෙවෙයි.. මිසිස්.. මිසිස් සංදිරිගම "

නිමන්තිකා තරමක් පසුබා ගියද, කාලයක් තිස්සේ වෘතිය විසින් පරිනතව ගොස් තමන්  ගොඩනගාගත් පෞර්ෂය නිසා සාවඥ සිනාවකින් එය වසාගත්තාය. 

'මේකිට එච්චර ධෛර්යයක්?'

"ඔහ.. yes මිසිස් සංදිරිගම.. මම දැක්කා පත්තරවල අවෝඩ් එකක් ලැබුනා කියල.. congratulations !"

"thanks.. ඒ ඔක්කොම අනුජට අයිති දේවල්.. තාම මම හිටිය මිසිස් සංදිරිගමම තමයි "

ඒ වචනවල ගැබ්ව තිබුණු තියුණු කැපුම් පහර නොතේරෙන්නට තරම් බබෙකු නොවේ නිමන්තිකා. නිර්මලී අහිංසක චරිතයක් ලෙස තමා ගොනුකළ වර්ගය තවදුරටත් වලංගු නොවේ යයි ඇයට සැකයක් ඇතිවූවාක් වැනිය. ඒ කවරක් උවද රේසිකා තරම්ම ඈ සැපින්නක නොවන බව නම් ස්ථිරය. කුමක් උවත් ඒ තමන්ගේ සහෝදරයෙකි, ඈ අතින් අගතියට පත්වුයේ.

"... හරිම ලස්සන දේශනයක්... මම අහගෙන හිටියේ හැම දෙයක්ම"

287: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 19

 

රුපලාවන්‍ය ව්‍යාපාරයට සිය ඉතිරි කාලය වැයකළ නිර්මලිට මීනාගෙන් ලැබුනේ නොමද සහයකි. ඊට අමතරව පළමු වසර අවසානයේ පැතූ තරම් ලාබයක් ලබාගත නොහැකි වුවද අනුජ ඇරඹු හෝටල් ව්‍යාපාරය නිර්මලී අත නොහැරම සිටියාය.

"නෑ අය්යා.. මේක අනුජගේ වැඩක්... අපි තව අවුරුද්දක් බලමු.. මම ලෝන් එකක් බලන්නම් බෑන්ක් එකෙන්"

නිර්මලී එසේ කියමින් උත්සාහය අත්නොහැරම සිටි නිසා, නැවත බැංකු ණයක් ලබාගෙන දෙවන වසර අග වනවිට ඇගේ වෙනස්කම් වලින් පන ගැන්වී ලංකාවේ ප්‍රමුඛතම සංචාරක නවාතැන් දහය අතරේ වැජඹෙන තත්වයට පැමිණීම හිමාල් සතුටින් බලා සිටියේය. 

නිර්මලී කාර්යක්ෂම, බුහුටි පාලිකාවක් ලෙස ඒ සියල්ලම මනා ලෙස හැසිරවුවාය. නැගී එන ව්‍යවසායිකාවන් අතරේ ඇගේ නම ඉඳහිට සඳහන් වන්නට පටන් ගන්නේ එබැවිනි. 

හෝටල් ව්‍යාපාරය හිමාල් සිතුවාට වඩා නිර්මලිගේ පැෂන් එක වී ඇති සැටියකි. වයසින් අඩු නිසාත්, ගැහැනියක් නිසාත් විටෙක ඈට ආ අභියෝගාත්මක අවස්ථාවන් වලදී හිමාල්ගේ උදව් ගත්තද, නිර්මලී ඒ ඒ තැන් වලදී බුද්ධිමත් වුවාය. සංචාරක ප්‍රවර්ධනයට ඇතිවූ පිබිදීම නිසා හිමාල්ගේ හෝටල් පද්ධතියද ඉතා වේගයෙන් සිය ව්‍යාපාර ජාලය විහිදුවමින් සිටි අතර ඔහුට විදෙස් ආයෝජකයින් සිය හෝටල් ජාලයට ආරාධනා කළහ.

අනුජ සිටියානම් නිර්මලිගේ මේ සාර්ථකත්වය ගැන වඩාත්ම සතුටු වනු ඇත්තේ ඔහුයි ! හිමාල්ට එසේ සිතුනු වාර ගණන අනන්තය.

නව වසරක් උදා වුයේ හිමාල් සහ දුලීකා දෙපළ දෙමවුපියන් කරමිනි. ඉතා බුහුටි කුඩා පුතු දුටු මොහොතේම නිර්මලී ඔහු හා තදින් බැඳුණාය. කුඩා අකිත් , නිර්මලී ආන්ටි හා ඒ සාම බැඳී සිටියේය. 

"නිර්.... උඹ තමයි මගේ කොල්ලව නරක්  කරන්නේ !"

286: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 18

 

"නිර්මලී..... චුට්ටක් ඇස්දෙක අරින්නකෝ බලන්න... ආ.... ඔය තියෙන්නේ.... මාව පේනවා නේද?"

නිර්මලී අපහසුවෙන් විවර වූ දෙනෙත වේගයෙන් ඇසිපිය ගසමින් , හිස ඉහල පහල හෙළුවේ 'ඔව්' කියන්නට මෙනි. ආගන්තුක ඒ කටහඬ එන්නේ කොයි අතින්ද බලන්නට හිස හරවන ඇයට ඉතිරි ගිය කඳුළු පාරවල් කම්මුල්වල ඇති නේහාගේ අපහසුවෙන් නගාගත් සිනාව සහිත මුහුණ පෙනුනි. හිස හරවන්නට නොහැකිය.

"නේ.."

"බයවෙන්න එපා නිර්... ඔයා ඉන්නේ අපේ ගෙදර... ඔයාට දැන් හොඳයි.. රෙස්ට් එක තමයි ඕනේ..."

නේහා තමන් මීට පෙර දහ දොළොස් වතාවක් පුහුණු වූ වැකිය මෘදු හඬින් පැවසුවේ නිර්මලිගේ අත සෙමෙන් අල්ලාගෙනය. ඈ අසලින්ම පිටිපසින් අනුජ සිය ආකර්ශනීයම සිනාවෙන් බලාගෙන සිටියේය. නිර්මලිගේ සිත තරමක් නිවී ගියේය.

"ආ... නිර්මලී.. මම තමයි ඔයාගේ ඩොක්ටර්.. මගේ නම රෝෂිනි.. ඔයාගේ කොහේහරි රිදෙනවාද කියන්නකෝ මුලින්ම..."

පසෙකින් පැමිණි  වෛද්‍යවරිය කරුණාබර ස්වරයෙන් ඇසුවේ නිර්මලී සමනය කරමිනි. වෙද නලාව උරහිස හරහා දමාගෙන, අතැති වාර්තා සටහන් පොතේ යමක් ලියමින් සිටි ඈ ප්‍රසන්නව සිනාසුනාය.  හිමාල් ඒ අතර නේහා පසෙකට කැඳවා ගත්තේය.

"නංගි.. අද ඔයාගේ මෙයා ගාව ඉන්න පුලුවන්ද? මට ලොකු වැඩ වගයක් තියෙනවා නොයා බෑ"

ඉදිවෙමින් පවතින හෝටල් සංකීර්ණයේ කටයුතු  සිය අනසකට ගත්තේ, එහි අවසන් අදියර අතහැර දමා , අනුජගේ සිහිනය බොඳ නොවන්නටය. මේ සියල්ලම ඔහු වෙනුවෙනි. අනුජගේ ආයෝජකයා තමන් සමඟ මෙය ඉදිරියට ගෙනයන්නට කැමති වීම භාග්‍යක් ලෙස හිමාල් සිතුවේ සැලසුම සෑහෙන තරමක අවදානමක් යයි නොසලකාය.

"හරි අයියා.. කිසි ප්‍රශ්නයක් නැහැ... තව දවසකින් වගේ මෙහෙ නතරවෙන්න බලාගෙන ප්‍රමිලා එනවා. එයත් මේ සතියේ ඉන්නවා.. මම ඉන්නවානේ අය්යා... වෙන මොනාද මගෙන් කෙරෙන්න ඕනේ?"

රිදුම්දෙන මතක සමඟින් නේහා පැවසුවේ නගාගත් සිනාවකිනි.

"ඔයා දන්නවනේ නේහා... නිර්මලිව කොහොමවත් එක්ස්පොස් වෙන්න බැහැ මම කියනකල්.. එයාට හොඳවෙන්න ඕනේ.... අනික් බෙහෙත් තමයි කතාකරන එක.. තැවෙන්න දෙන්න එපා"

හිමාල්ගේ සිත ඒ වචනයත් සමඟ වේදනාවෙන් බරවිය. සුසුමක් පිටවුයේ ඉබේටමය.

".... ඔයාලා දෙන්න ඒ ගැන බලන්න.. නිර්ගේ ෆෝන් එක මාරු කරා. ඒකට ඕනේ නම්බර්ස් ඔක්කොම මම දාලා තියෙන්නේ. නොදන්නා නම්බර් එකකින් ආවොත් කතාකරන්න එපා..."

නේහා උනන්දුවෙන් අසා සිටියාය. සති අන්තයේ සිමා පාඨමාලාවට බැඳී සිටි බැවින්, සතියේ දිනවල ඇයට නිර්මලී සමඟ  සිටිය හැකිය.

"හරි අය්යා..."

"කාටවත් නම්බර් එක දෙන්න එපා"

"අ... අර අසලංක..."

නිර්මලී ගැන පැයකට වරක් පමණ කතාකරමින් අසන අසලංක පෙරදින හඬමින් නිර්මලිගේ තොරතුරු ඇසු හැටිත්, ඇයට කතාකරන්නට අවශ්‍ය බව කියමින් තමන්ට පින්සෙන්ඩු වූ හැටිත් සිහිවී, නේහා ඇසුවාය. හිමාල් මදක් කල්පනා කළේය. 

"එපා! නිර් මෙහෙ ඉන්න බව කාටවත්.. කාටමවත් කියන්න එපා.. ඇහුවොත් සිංගප්පුරුවේ ගෙනියලා විස්තර දන්නේ නැහැ කියන්න.. එච්චරයි... අසලංක මෙහෙ එන්නේ නෑනේ?"

"නෑ අයියා..."

අඩමානයට මුත් නේහාට එසේ නොකියා බැරි වූ අතර හිමාල් නැවත වතාවක් නේහා දෙස බැලුවේය.

"අනුජ වෙනුවෙන් ඔයා නිර්මලිව පරිස්සම් කරන්න ඕනේ නංගි... තේරෙනවා නේද මේකේ තියෙන බරපතලකම?"

285: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 17

 

"මට ඇත්ත කියන්න අයියා..."

නිර්මලිගේ හඬ ප්‍රභල නොවුනද ඒ බැල්ම හිමාල් විනිවිද යන තරමකි. තවමත් මේ සිදුවන  සියලු දේ පිළිබඳව ඈට පවසන්නට තරම් ආරංචි යහපත් නොවේ. ශාරීරික ශක්තිමත් භාවයට වඩා නිර්මලිගේ තිබුනේ මානසික පෙළඹවීමකි. අනුජට පෙනෙන්නට ඈ සිනාසෙමින්;  සුව වෙමින් සිටියාය.

නිර්මලී මෘදුව අනුජගේ අත අතගෑවේය. බෙහෙත් නිසා ඔහු සිටියේ අඩ නින්දකය. යන්තමින් සැලෙන ඒ අත හැරුණුවිට අනුජගේ වෙනත් හැලහොල්මනක් තිබුනේ නැතිවද, නිර්මලී ඒවා සිතුවේ නැත. 

"නංගි ... මේ වෙලාවේ ඕව කතාකරලා වැඩක් නැහැ.. ඉක්මනින් සනීපවෙන්න බලන්න. මම..."

 දහ

284: උන්මාද චිත්‍රාදෝ මා 16

 

දැඩිසත්කාර ඒකකයේ යන්ත්‍ර වලින් ඇසෙන බීප් හඬ හැරුණුවිට , කාමරයේ ඇසුනේ කලබලයෙන් එහෙ මෙහෙ දුවන හෙදියන් සහ වෛද්‍යවරයින් තිදෙනාගේ මුණුමුනුව පමණි. දොර අසළ වූ බංකුවේ දෑතම හිසේ ගසාගෙන දණහිසට බරව උන් හිමාල් අසලින් , දුලීකා අවසිහියෙන් මෙන් බිත්තියේ හිස ගසාගෙන සිටියේ ඉදිමුණු දෑසිනි.

කොරිඩෝවේ තවත් දෙතුන් දෙනෙකු කරකියාගත හැකි දෙයක් නොමැතිව උන්හ.

සාකච්ජාව නිමකළ වෛද්‍යවරයින් අතරින් අයෙක් දොර විවර කරගෙන පිටතට එත්ම, හිමාල් ඉද්ද ගැසුවා සේ කෙලින්ව සිටගත්තේය.

"ඩොක්ටර්..!"

"හ්ම්ම්ම්... මිස්ටර් හිමාල්... අපි උපරිම හැමදේම කරනවා... ගේනකොටත් සෑහෙන්න බ්ලීඩ් වෙලානේ"

හිමාල්ගේ පපුවේ වම් පැත්ත රිදුම් දෙන්නාක් මෙන් දැනුනි. 

"අනේ ඩොක්ටර්... කීය ගියත් කමක් නැහැ.. ලංකාවේ බැරිනම් මම වෙන රටකට හරි ගෙනියනවා... මට ඇත්ත කියන්න ඩොක්ටර් "

හිමාල්ගේ මුහුණ දෙස මද වෙලාවක් බලාසිටි ප්‍රධාන වෛද්‍යවරයා ඔහුගේ උරහිස අල්ලා ගත්තේය.

"මිස්ටර් හිමාල්.. අපි ටිකක් ඉවසීමෙන් බලමු.. කන්ඩිෂන් එක අනුව තාම මුකුත් කියන්න ඉක්මන් වෙන්නේ නැහැ මම.. ඒ ගර්ල්ගේ සිට් බෙල්ට් එක තිබ්බ නිසා damage එක ටිකක් අඩුයි. මිස්ටර් සංදිරිගම ටිකක් ක්‍රිටිකල් කන්ඩිෂන් එකක ඉන්නේ.. අපි අපේ උපරිමේ උත්සහ කරනවා. පොඩ්ඩක්වත් ඒ ගැන සැකයක් තියාගන්න එපා"

"ඩොක්ටර්.. ඒ මගේ බෙස්ටා ඩොක්ටර්.. ඌ වෙනුවෙන් මම ජිවිතේ උනත් දෙනවා.. අනේ ඩොක්ටර්... ඌව බේරලා දෙන්න... එයාගේ වයිෆ් තමයි අනිත් එක්කෙනා... කාටවත් වැරැද්දක් කරලා නෑ උන් දෙන්නා"

"මට තේරෙනවා මිස්ටර් හිමාල්... damages වැඩි නිසා හැමදේම අවිනිශ්චිතයි.. මුලින්ම අපි මිස්ටර් සංදිරිගම dangerous zone එකෙන් එළියට ගන්න ඕනේ.. අපි ටීම් එක අපේ උපරිමේ කරනවා.. ඒකට කලබල වෙලා බැහැ "

හිමාල්ගේ පිරිමි කඳුළු දැක සහකම්පනයෙන් වෛද්‍යවරයා පැවසුවේ කරුණාවන්ත හඬිනි. අනතුරට පත් තරුණ යුවල දුටු මොහොතේ ඔහුගේ වෛද්‍ය සිතද තරමක් කම්පිතව ගියේ, අනතුරේ දරුණුකම නිසාත් අනුජ සංදිරිගම හඳුනාගත් නිසාත්ය. රෝහලට ගෙනෙන විට දෙදෙනාටම සිහිය තිබුනේ නැත. ගෙනෙන මොහොතේ හදවත නතරවන්නට ආසන්නව තිබුණු අනුජ , යලි පණගන්වා ගන්නට වෙද-හෙද කණ්ඩායම දැරූ උත්සාහය අපතේ ගියේ නැත.

නමුත්, අනුජ සිටියේ බරපතල තත්වයකය.