198. සෙක්කුව

මේ...
ඔබ දන්නවාද හිත ;
අකීකරුකම කියන්නෙම
ව්‍යාධියක් බව
ඔසුවක් කිසිදාක
පත්තියන් නොවන?

අරෙහෙට මෙහෙට
හිත
        හිත
   හිත
     හිත .... හිත
ගැස්මක් නැතුවම ඉන්නකොට
මට හිතෙන්නෙම,
හිතක් නැති උඹ
සෙක්කුවක තියාගෙන මම
කොට
      කොට
              කොට
                     කොට
එකතැනම කැරකෙන එක!

197. සුහදිනියේ - 06 | මරුකටකින් බේරීමට උත්සහයක්

කලින් කොටසට 

දැන් ඉතින් වෙන විකල්පයක් ඇත්තේ නැහැ. විරන්ගයාට කතා කරලා ගෙන්න ගන්නත් ඉන්න ඉසව්වක් කියන්නවත් කිසිම දෙයක් පේන්නෙත් නැහැ. පරක්කු උනොත් කෙල්ල ගෙදර නැතිබව දැනගත්ත ගමන් අරුන් ටික පිස්සු බල්ලෝ වගේ මේ ඔක්කොම පීරලා ගත්තම කලන්තේ හැදිලා ඉන්න මේ කෙල්ල එක්ක මම මොකක් කරන්නද?

ආයේ හිතන්න දෙයක් නැහැ. අතපත ගාලා මම මධුගේ කකුල් දෙකයි උරහිසයි පාදා ගත්තා. පුළුවන් විදියට හරහට වඩාගෙන බලනකොට අගල සෑහෙන්න උසයි. යන්තම් කළුවරේ දැක්කා මම ගෙනාපු ලනුව තාමත් මගේ එක අතක රැඳිලා. පුළුවන් විදියට ඉක්මනින් කලේ අඳුරට හුරුවෙච්ච ඇස්දෙක පෙන්වන විදියට මධුව ගැට ගහලා , ඊට පස්සේ අගලින් එලියට ඇවිත් ළිඳෙන් අදින බාල්දිය වගේ උඩට ඇදපු එකයි. හම්මෝ පන නැති වෙච්ච ශරීරයක් එහෙම අදිනවා කියන්නේ මගේ කොන්ද කැඩෙන වැඩක්!

ඒ අතරේ මම බයෙන් බයෙන් බැලුවේ මේ වෙනකොටත් පැහැරගත්ත මිනිස්සු පස්සෙන් වැටිලාදෝ කියලා. මගේ වෙලාවටද මන්දා තාම එහෙම ඉඟියක් තිබ්බේ නැහැ. පපුව දෙමෝලෙන් පිටි කොටනකොට හති හලාගෙන කොහොමහරි මධූ අගලෙන් එලියට ගන්නකොට තාමත් කෙඳිරි ගානවා.

කඹයත් එක්කම හරහට ගත්තු මම ආයෙත් දුවන්න ගත්තා මට හිතෙන ඉසව්වට. විනාඩි කීපයකින් ඝන කැලෑව පාදාගෙන මම පාරට ආවා. වටපිට බලනකොට පාලු පාරේ කිසිම දෙයක් පෙනෙන්න නැහැ. කොන්ද කැඩෙන්න වගේ හති හලන ගමන් මම දෙපැත්ත බැලුවේ කොයි පැත්තට යන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව.

196. සුහදිනියේ - 05 | විරංග ලොකු අවදානමක

කලින් කොටසට 

"පිස්සු නම් කෙලින්න හදන්න එපා බං අපි මේක පොලිසියට කියමු."

"අනේ මේ නිකා හිටපන් පොලිසියෙන් එනකොට මේ කෙල්ලට මොකක් හරි වෙලා තිබ්බොත් උඹ වගකියනවද? අනේ උඹයි මායි දන්නා ලංකාවේ පොලිසිය"

"එහෙම නෙවෙයි... ඉන්නකෝ බලන්න මම ජිල්බාට වත් කතාකරලා. ඌගෙ තාත්තා දන්නා කෙනෙක්ගෙන් උපදෙසක් ගන්න"

"උඹ ඉතින් උපදෙස් අරගෙන එනකොට වෙන්න ඕනේ ටික වෙලා තියෙයි. යකෝ ඒ කෙල්ල අර යක්කු මැද්දේ අසරණ වෙලා ඉන්නවා. උදව් ඉල්ලුවෙත් අපෙන්. රට වටේට උපදෙස් අරගෙන එනකොට පැස්බරා පැනලා තියෙයි ඉස්තාලෙන්"

"පැස්බරා නෙවෙයි යකෝ අස්සයා..."

"මොකා හරි.... මගේ ඔලුව අවුල් වෙලා..."

"මගෙත් ඔලුව අවුල් වෙලා. "

මම කලේ අත්දෙකෙන්ම ඔලුවේ කොණ්ඩේ අවුල් කරන එක. හරියට නිකන් අවුල් වෙච්ච කොණ්ඩේ අස්සේ තිබිලා උත්තරේ බිමට වැටෙයි වගේ.

"මම නම් කියන්නේ මේකට අත දාලා අත පුච්චගන්න එක එතරම් නුවනට හුරු නෑ කියලා. අපි කොහොමද බන් ඒ මාළුකාරයෝ එක්ක හැප්පෙන්නේ?"

ඒ කොහොම කිව්වත් මට මධුලිකාව මෙහෙම අනතුරක තියලා අහක බලාගෙන ඉන්න බැහැ. මේ වෙනකොටත් මොකක් කරලද කියලා කවුද දන්නේ? මම වෙලාව බැලුවා. වෙලාව 4 ත් පහුවෙලා.

"අතින් පයින් නම් බැහැ තමයි. ඒ උනාට අපිට පාවිච්චි කරන්න තියෙන්නේ මොලේ..."

195. සොඳුරු වැස්සට - දැවෙන කතරක්

හිමකිරම ලෙද සැලෙන පවනත  - හිරිගඩුව ගත සලිත කරවයි
වැහිබිරුම ඉල්මහට හිනැහෙත - කිරිගරුඬ ඉඟි පවා සලවයි
විලිබරව මුව නමන හිසමත - පෙම්බරව සිලිලාර පතුරයි
කල්මැරුව හිත සොඳුරු මුනිවත - පැහැබරව ගිනියමේ ඇවිලෙයි



~~~මන්ජි 

194. පුදුමයි | How come?

ඉතින් හරි පුදුමයි...
කාලය ගෙවුන හැටි ;
අපි හමුවුණු හැටි ;
මල් පිපුණු හැටි ;
ගින්දර පුළුන් ඇවිලුණු හැටි!


~~~මන්ජි

193. කොණ්ඩ කැවුම | beauty and the beast

කොණ්ඩ කැවුමකි පබවතට කී  - කුස කුමට කරවීද මල්කම්
චණ්ඩ ඈ කිකලක පැවැත්ති  - ඉස මුදාලු විටෙක මෙවුලම්
වන්ඩ ඇතුපිට වැඩමවන්නී - මිස කවර පෙම්දමක සුරුවම්
කෙන්ඩ පැණියෙන් සතපවන්නි  - දොස ඇතොත් සිතුවේද දුරුවෙම්

උනා වරලස මලින් හැඩකල  - සමන් මල් යහනත සොඳින්
සිනා උරමින රොනට මුසුකල - 'යමන්' තනුවක තත ලෙදින්
දනා නොදකින සිලිටි සරසුල - සෙමෙන් සිළුවේ ලෙලදෙමින්
පිනා හැරදා පියා දුරුවෙල  - තරුල් නොවැ සොමි උවනතින්



~~~මන්ජි

192. සරළුවකට වඩා || nothing more in life than a spoon

විටෙක මා සිත කියයි
හැන්දක් පමණක්ය අවැසි මට ජිවිතයට...
හැකිය මට බුදින්නට අහර,
නැතිනම් බොන්නට මට නියමිත බෙහෙත.
තැලිය හැක නිදන මැස්සන් සැනින්,
නැතිනම් ගන්නට අවධානය මේසයට තට්ටුකල මොහොතින්.
පුලුවනිය දිගුකර චෝදනා කරනට දෙවියන්ට,
එලෙසම අනින්නට ඇතිතරම් හිස් අවකාශයට.
බැලියහැක හැන්දෙහි කැටපතින් මගේ කුඩා මුහුණ
දිදුලන අයුරු එහි මුහුණතින්,
නැතිනම් වසා දැමුමට එකැසක්
ලොවෙන් අඩකුත් අතුරුදන් වනතුරු.
හැන්දකින් හැකිය මට
නිදහසට ඇති බිංගෙය කණින්නට,
හැන්දක් පුරා කසළද
සඳ එලිය එකතුකළ ජිවිතයද
කෑලි කපන අඳුරට
දමාගැසිය හැකිය මට!


Oroginal Poem:
Richard Jones | The Spoon

Some days I think I need nothing
more in life than a spoon.
With a spoon I can eat oatmeal,
or take the medicine doctors prescribe.
I can swat a fly sleeping on the sill
or pound the table to get attention.
I can point accusingly at God
or stab the empty air repeatedly.
Looking into the spoon's mirror,
I can study my small face in its shiny bowl,
or cover one eye to make half the world
disappear. With a spoon
I can dig a tunnel to freedom,
spoonful by spoonful of dirt,
or waste life catching moonlight
and flinging it into the blackest night
 



Inspired by:
https://hotchocolatedays.blogspot.com/2018/10/blog-post_17.html

191. හිරවරණ || Umbrella

තණපත් අතර රැඳී
පිණිබිඳු සදිසි - පෙම
හිරු දකින සැනෙකින්
අතුරුදන් උන.....

මියයන්න පතාගෙන
වීසිකල කියා හිතෙන
දැව කොටය මත,

දිදුල දිදුලා
මා වෙනුවෙන්ම
ඒ දිය බිංදු රකින
හිරවරණ ලෙද!


~~~~මන්ජි

සුබපැතුම් !

190. ඉරිමා..

උතුරා නොයයි හදවත
මුවවට මුවවිට පිරුණු පුන්කලස ලෙද,
දෝතින්ම ගෙන සිඹිනවිට
තොල්පෙති සැලෙයි - නෑ හදවත!

නොදනිත් නුඹේ මිහිමත
පෙම්වතියන්ගෙ පරණ වතගොත,
කුමකට ඉතින් හිතනවද?
අයිති වී ඇත - මගේ රජු මට!

188. නෑ || disconnected

දුරබනුව උඹ
ගොළුය ; බිහිරිය; අන්ධය...
මේ මහා කලබල
දවාලද , රෑක මෙන් නිසලය...
හිස පොවන හැම අතම
අළුය ; දුඹුරුය ; වියළිය...
ඒ පාර,
මල් වැටුනාට
හොඳටෝම අඳුරුය...

මේ කවි අතර
හිරකර නුඹ
තබාගන්නේ හේතු ඇතුවය...



~~මන්ජි

187. ඉදිබු || fraud

පුංචි රෙදි මල්ලකි

අතරින් පතර
මැහුම් දෙක - තුනකි ;

පතුලේ
කාසි දෙක - තුනකි ;

කොන්දොස්තර ඇසෙන්
සැඟවෙන - ලපටි දෙනෙතකි !

186. අයිතිකාරි || suger lil

දඟකාර පොට්ටනිය උඹ
තත්පර දෙක තුනක්වත්
එකතැන නොරඳන හැටි!

උදේට බැරිනම් රෑට
රෑට බැරි උනොත් දවල්ට
වෙලාවක් නැතිම නම් හිතූ වෙලාවට..
කටු අත්ත වගේමයි
පැටලෙන්නේ - මා එක්ක!

ඔරෝගෙන ඔය සුදු මූන
තාර හොට හදාගෙන
කොණ්ඩ ගස් කටෙන් හප හප
විස්සෝප වෙනකොට
ඉන්න බෑ මටත් එතකොට
ලොකුකම ඉබේම කුණු කුඩේට!

185. ආපසු || turn back

යම් දිනයක ඔබ ,
හදිසියෙන් මෙන් පැමිණ
මට කියාගන්නට
බැරුව සිටි බොහෝදේ
ලියා තබා යනු ඇත...

එදිනට
වීදුරුව බරුව යට ඇති
ඔබ ලියු කොලය
තබා යන්නට ප්‍රථම,
දැනටමත් එහි ඇති
පඬු පැහැ කුඩා සටහන
කියවාම යනු මැන...

කියවීමෙන් පසුව
හමුවීම උගහටය,
පුංචි කවුළුවක් හෝ
විවර නැත
එතැන - එදිනට!


~~මම

184. කුමරු සපුමල් || Hero

සරත් සමයට කුරිරු ලෙස හිඳි නුබගැබේ සැඩ කිරණ වලකා
සුරත් යුග එසවුණු දියඹ බැඳි රළ අතර සැඩ පහර සලකා
මරත් කත මැණිකක් ලෙසින් සැදි සිලිටි පෙති පනසේම සුරැකා
බලත් තුටුකොට පහන් එළියේ පිපෙන කොඳ මල සේම තිලකා

තුඩ'ග පහසට ඇහැරි ඇහැරී සුළු මැදුම් දෙතිතෙන් උදුල්
විහඟ ගීයක තැවරි තැවරී රිදුම් පිරිමදිමින් විපුල්
සිතැ'ඟ ඉවසා මිහිරි මිහිරී කොපුල් රත්පැහැ කර තෙපුල්
මුවග දරනෙමි මුමුණ මුමුණා මියෙන තෙක් මා කුමරු සපුමල්





~~~මන්ජි

183. ගමන || The trip

මේ බස්රියේ
ආසන තුනක අසුනක
උණුහුම්ම කොටස,
ඔබ රැගෙන යනු ඇත....





අතුරු පාරක් නොපෙනෙන
දෙපස සෙවනින් ගැවසුන
පාරවල් දිග
ඔබ ඔහේ යනු ඇත....


මැණ්ඩලිනය
ගීතයක් ගයනු ඇත,
වෙනදාට මට දැනෙන
සීතලක් දැනී ඈ
විටෙක ඔබ උර මතට
වාරුවනු ඇත.....

හරි ඉතින්
කිඹුලන්ද සිටියහැක!
කොරහ පොඩියට තිබුනාට
ඉවසන් ඉන්න ඇහැක ?



~~ මන්ජි

182. ශිශිරතර පෙම - 2

ශිශිරතර පෙම - 1

එදත් වෙනදා වාගේම ඉර පායලා තිබුණා.

ඒ තමයි මගේ ජිවිතේ ජිවත් කරපු තීරණාත්මක දිනය. මහා ධනස්කන්ධයක හිමිකාරයෝ වෙලා හිටපු අක්කත් මමත් , අක්කාගේ වයස අවුරුදු 18 සම්පුර්ණ වනවිට එම ධනස්කන්ධයේ පාලිකාව වන දවස! අපේ නිවස එකම උත්සවශ්‍රියක් ගත්තේ, ඒ පාලනය පැවරීම අප වටා සිටි හැමදෙනාම නොඉවසිල්ලෙන් සහ අපගේ දේපල වලට ඇසගසාගෙන හිටපු හිතමිතුරු නෑදෑ පිරිවර දෑස දැල්වීමෙන් එම අවස්තාව ගැන උනන්දු උන නිසා වන්නට ඇති.

මෙතෙක් මම හිරවී සිටි කුඩුවෙන් එලියට එන්නට ලැබුණු පරම ප්‍රීතියෙන් මම උමතුවට පත්වෙන්නට ආසන්නව ගොස් සිටියා. කිසි දිනෙක නැටුමක් නොනටා තිබුණු අපගේ නැටුම් ශාලාවත්, කිසිදිනෙක අවශ්‍යයි කියා නොසිතුන තරම් පිඟන් කෝප්පත් විතරක් නෙවෙයි, වඩාත්ම උමතුකාරකය වී තිබුනේ හැරදමා තිබුණු දොරවල්. මම ගේ පුරාම නටමින් ඇවිදිනවිට සේවිකාවන් මා දෙස අනුකම්පාවෙන් බලන්නට ඇති.

ඉතින් මට මොකද?

කවුද දන්නේ අද මගේ ප්‍රේමයේ උරුමක්කාරයා මුණගැහේද කියා?

ඔහු කවරෙකු විය හැකිද?

181. ශිශිරතර පෙම - 1

මම පොඩි කාලේ ඉඳන් හරි දඟකාරයි. ඒ උනාට හරිම මිත්‍රශිලියි. මගේ දඟකාරකම් වලට ඉඩක් ලැබුනේ මගේ අක්කා නිසා. මට හිටියේ අක්කා විතරමයි. ඈ මට බොහෝ ආදරය කළා. ඒ වගේම මම ඇයට බොහෝ සමීපයි.

ඒත් එකපාරටම දවසක; හේතුවක්වත් හිතාගන්න බැරි විදියට ; මගෙත් අක්කාගේත් බැඳීම දුරස් කළා. පුංචි මම ඒ වෙනස දරාගන්න බැරි උනා. මම දෙමවුපියන්ගෙන් ඇහුවා, අයැද්දා , එහෙම වෙන්නේ ඇයි කියලා. නමුත් මගේ පිංචි හිතට සැනසෙන්න උත්තරයක් දීගන්න කිසිම කෙනෙක්ට පුළුවන් කමක් තිබ්බේ නැහැ. මහා විසාල අපේ ගෙදර හිටපු සේවකයින් ගාන ගොඩාක් අඩුවෙලා කියලාත්, සමහර දොරාවක්, ජනෙල් වහලාම දාලා කියලාත් තීරුම් ගන්න උනත් මට සෑහෙන කාලයක් ගියා. ඒ ඔක්කොම උනේ අපේ අක්කාව ගෙදර තිබ්බ කාමරයකට කොටුකරපු එකෙන් පස්සේ. මට අක්කාට කතාකරන එක තියා ඈව දකින්නවත් ලැබුනේ නැති තරම්. ඒ දකින හැම මොහොතකම එයා කාර්මිකයෙක් වගේ අමුතු අත්වැසුම් දෙකක් දමාගෙන තමයි හිටියේ. මේක මට හරි ප්‍රෙහෙලිකාවක්.

මෙච්චර කාලයක් එකට තිබ්බ අපේ ඇඳන් වලින් අක්කාගේ ඇඳ අයින් කරලා තිබ්බේ එක මොහොතකින්මයි. මට කතාකරන්න කෙනෙක් නැහැ. මගේ එකම සෙල්ලම් සගයාත් නැහැ. මට කරන්න ඉතුරුවෙලා තිබ්බේ ගෙදර බිත්ති, පින්තුර වලට කතාකරන එක විතරමයි!

මම මගේ ළමා ලෝකේ අතරමං උනා.

180. නෝක්කාඩු කියමි | why me?

මන්දාකිණියක සිට බැබලුන
තරු කුමරෙකුය සපැමිණුන,
උදුරාගෙන ගොහිනි
මගේ සද....
කලා සොලසම හිමිවුණ...


තිත් කලුවරට ඇසදී
බලා ඉමි මග
අසුරිදුට ඇස් බැද
දැන් දැන් එතැයි - උඹ,
තුරුල් කරගනු පිණිසම!
මේ ක්ෂුද්‍ර
ඉරිසියාකාර කෙලිතිව!!!




~~~~~~ මන්ජි

178. ලෝහමය | be on your mettle

අදුර පමණකි අතර - අප

මේ රැයේ සාක්ෂියක් වන,

නිදි කවුළුවක් අසබඩ

නෙත් කෙවෙනි දලවන - මම!

ෆොලෙන්තිනෝ ලෙසට මම

වයමි එක දුක් ගීතය - යළි

තබායමි හදවත පිපුණු බිම්මල්

පසුවදා ඔබ ඇස ගැටෙනු - මෙනි

ලෝහ යයි කියා හදුනන

හිම පියලි හදවත,

රැගෙන එයි යලිත් ඔබවෙත

කිරෙන් දෝවන බැතක 

අග්‍ර කොටසක හිමිකරුව!

ප්‍රේමය වඩා උනුහුම්ව

සොදුර නුඹ වටා සරන,

අයිති නැති මාව අයිතිකොට...

වෙලා සිපගැනුම පමණක්

ඔසුවක්ව නුඹ අතම දරන....

ආදරය කොයිබින්ද මේ

පැමිණියෙද මා මැණික!

~~~~~~ ...

177. ඔබ නැතුව - ඔබ එක්ක

රෑ බදුල්ලන් සමග තනිවී ලියා එක දුක් ගීතයක් 

සෑරදුන් පිට පලදවන්නට කියා සෙත් කවි මාලයක්

පෑවදුන් සද අමාවක වෙද තියා කදුලක බීරුමක්

නෑවිදින් උබ රැගෙන ගියවෙද දවා කතරේ දියපොදක්




~~~~ මන්ජි 

176. කෑලි කපන තනිකම || feeling blue

Loneliness Painting by Varun Tandon

අළුපාට අහස
බලාගත් අත බලාගෙන
කොහේ හෝ සිට
ඇසේවි සිතන
කටහඬක් සොයන....

දෙසවන් අගුල් වැටීගෙන
තොලකට තෙමන වතුර
උගුරේ පවා සිරවෙන....

හාමතේ - සයින්
මිය යාහැකිය
මේ මහා රික්තකය තුල
උඹ විසින් ඇතිකළ....















~~~~මන්ජි

175. දුර්ගා

සොවින වැලපෙන නෙතුද සඟවන පතිනියක දැක සීරුවෙන්
දියෙන ඇවිදින කන කොකෙකු මෙන කැනෙහිලෙකු සතු සහජයෙන්
දැවෙන කතරක කෙම්බිමක සිට සපැමිනෙන රකුසෙකු ලෙසින්
දරන සිහිලැල් පෙමින් බැනවූ තෙපුලයක මලපුඩු එලන්


පුවත් මවමින පෙමින් ආතුර ලියන් ගැන වහසිම දොඩා
දුවත් මවකුත් වෙනස නොමකර බවුන් වඩනා ලෙස කඩා
රුවත් කිත්ගොස ඇතිය එ'ළඳට මෙවුන් දම් කරලෙමි වඩා
කියත් සබයේ තමන් වනචර රා කලය වට මී බඩා


ලොවක් තනවා සදුන් තවරා සැදුණු අවිහින්සක පැලක්
විලක් කරවා කඳුළු රුහිරෙන් ගැලූ සුසුමන් කප්පරක්
තෙරක් නොපෙනෙන විලෙක ගිල්වා පන රැගෙන ගිය පතිනියක්
හොඳක්  නොමවේ උගේ ගෙදරට ඇගේ සුසුමෙන් ගිනිහලක්


සෝ සුසුම් මැද ගෙවුනු දුක්බර එවන් හැම තත්පර පවා
ලෝ දියෙන් කල්පයක් පිච්චී ඌ දැවී පන නොනැසෙවා
තෝමරෙන් තැලුමෙන් හඬා ගත අයැදුමෙන් කන නෑසෙවා
බෝ ඉහද පනුවන් වැසී අසරණ ලෙසින් ඌ මියැදෙවා

174. සඳ කිඳුරු වැලපුම

කුමුදු සුපිපෙන අදර විල්තෙර - නොමැති ඔබ විමසන වෙලේ
අවිදු අදුරට තනිව ලන්කර - පැවති ඔබ සුවඳම වෙලේ
දෙවිඳු අමතා දෝත එක්කර - කියති මා අයදුම් සැලේ
කිසිදු අන'දර නොවී පින්කර - එවති මගෙ දෙවියන් පැලේ



~~~මන්ජි

173. උමතු මැතිණිය !

කවිකාර මැතිනිය ,

උබ දන්නවද මේ අලුත් රෝගය?

ඉසේ ඇම්මට ඕන,

කකුලට පත්තුවක් 

කිය කියා 

බෑගිරිගාන රෝගය ?

කොහේ දැන ගන්නද...

 

පත්තුවක් බැදගෙන

කකුලකුත් උඩ තියාන,

අහින්සක දොස්තර

උබ අත'ඩන්ගුවේ පසුවෙන,

ඉසේ ඇම්මට 

කොට්ටෙකුත් මහන!

~~~මන්ජි

172. කැටපත || Mirror mirror on the wall....

දෙන්න ඔය කැටපත,
මොහොතකට...
ඉර එළිය හරව හරවා දල්වන
ගිනි මොහොතකට
එලෙසින්ම තබන්න...
බලන්න
ඔබගේම මුහුණත
කැටපතෙන් ලංකර...

හඳුනාගතොත්
ඔබව
ලියා නොඑවන්න කිසිවක්
ඉපැරණි මතක සිහිකර....

171. පත්තිනිව | Missing you is worse than Pittsburgh

වෘකයින් අතර අනාථව
නග්න පතුල් රුහිරෙන් පෙඟී ,
වැරහැලිව උන් - මා

බදා තුරුලෙන් උණුහුම්ව
හිස සිප සනසවා බරින් - ආදර
දහස්වර කපු කෙටූ සයනයේ
මලක්සේ සුරැකි ලෙද...

සැහැසි උන් භීතකර
සිංහ ඝර්ජනා කල ,
සුනඛ සිත නොරුස්සයි
නුඹ මහා රැකවරණ ,
විලිස්සන දත පවා
දනී ඇති පිළිසරණ ,

දෙපා නුඹ බදා මා
සැපිනියක වී හිඳිමි,
නුඹට බැඳී සෙනෙහසින්
පත්තිනිය වී දවමි,
සක්වලින් තරු රැගෙන
නුඹට දිව ඔසු පොවමි !



~~~~ මන්ජි

170. දුක දැනෙන රෑ || shooting stars

පුපුරා හැලෙන සිත

එකතු කරගමි දෝතින් ,

ඉරිතැලෙන දෙනෙත් අග

බින්දු තවරමි පින්නෙන්,

ගෙවෙන මොහොතක සිතමි

රෑ කුරිරුයිද මෙලෙසින්!

දුරින් හෝ හිද ඇතිද?

ලං ලංව  නොම සිටිද?

බිසවුන්ට සෙලවිනිද?

පතිදමින් සිරවිනිද?

රුහිරු විසිරී ගලයි

හිස හැරුනු අතම යයි

නොදෙන්නෙමි ඔබ මගෙයි

ලය පැලෙයි - නිදි නොඑයි

~~~~ මන්ජි

169. මේඝදූතය || the shape of water

මේඝදූතය සිනිඳු බඳවට - ලියා දෙමි මල් පියල්ලෙන්
වේග වාතය තුලින් මිහිබට - නොයා රවටා ඇසිල්ලෙන්
තේදවන්තව ගිජිඳු කරවට - හොවා මල්දම් මැවිල්ලෙන්
පේමවන්තව හොවමි පිරුවට - වහා එනු මැන විදිල්ලෙන්

තුරුණු මල මත රොනින මත්වුනු - දලෙ'ලු ඇත් රජිදුන් මනා
පිරුණු ළයමත සැනින දියවුණු - සලෙලු කිළි සුවඳින් උනා
දරුණු මේඝය නුඹද පැරදුනු - සිලිලු සෙත්කවි වැසි ගෙනා
බලනු විමතිව පෙමින් මිරිකුණු - සියලු රස එක්වී මෙනා




~~~ මන්ජි 

168. පුත නුඹ || Tiger father begets tiger son

වියතුන් සබා මැද
ඉන්ට ඉදිරිව,
නොමිනිස් දනන් මැද
ඉන්ට මිනිසකුව,
ලෝහමය හිත
තුලින් සුරැකිව
දාරකව පෙම
පෙරා පෙව්වෙමි,
දෙතන් නැතුවද....

දුකින් මිරිකෙන
හදට අමතමි,
වදන් නුඹගේ
වැදී මිරිකෙමි..
දනන් තුඩ තුඩ
නුඹම අගයමි,
පියෙකු නොව මා
රජෙකු කරලමි...
දිනෙක එනතුරු
ඇඟිලි ගනිනෙමි..



~~~~ මන්ජි

පිදුම : රිදුම් පිරිමදින පිය-පුතු දෙපලට

167. නිල් සඳ || The blue moon

නිසල දියමත විසුල මල්පෙති - රැළිති නගනා බීරුමේ
සුනිල මේඝය මුවාකරලති - කිනිති මල්කෙමි මීදුමේ
මෙවුල ගිලිහෙන හඬද නොදනිති - යුවති ඔහු හා පෑහුමේ
දිදුල නෙතුයුග වරල මුදවති - රඟති තොල් හා කෙළිබිමේ


රන් රසය ලෙද ; මින්දදය මිස - කන්මදය මීවිත නොවේ
මින් මතුව ලද අන් කවර රස - බන්ධනය මුදුනත සුවේ
කන් කළුව වැයෙනා රතිය යස - සන්තකය මිණි පැළඳුවේ
පුන් කලස ඉතිරී සතර දෙස - නිල් සඳය අද දිළිසුවේ





~~~~මන්ජි

166. පියම්බිකා || A Woman Knows

මා කැමති දේවල්
ඔබ කැමති පිළිවෙලට
ඇගේ ගෙදර !

166. අතීතය උඹ | I came, I saw, I conquered

ඝන අන්ධකාරය ,
දෑත - දෙපයම පැකිලුන..
වැටි වැටී යලි
දණහිස් ඔබා නැගිටින...
කල්ප සිය ගණනකට
වරෙක පමණක්
වියසිදුරකින්
දකිමි පුරහඳ - අහස ......!!

ආලෝකයට හසුව
හෙවනැල්ලව
අතීතය.....
උඹ හිඳී
විලිස්සාගෙන
හරියටම පසුපසින්
හිටගෙන !

165. නෑර අත | not without you

සරදම් අහස මැද
ඔබ්බවා කළා සොලස සඳ
වලාකුළු තබා අඩයට
හැඩ බලයි නුඹ
හැමදාම සඳවත!

කඳුළු ඉහිරුණු මාවත
කටු පඳුරු - ගල් බොරළු ගැවසෙත
නෑර අත මා
හැමවිටම පපුතුරේ සඟවත!

පිල් විදා හල මොණරියක
විලක අධිපති හංසියක
වී සරමි මම
නුඹ මගේමයි පෙම්වත !



~~~ මන්ජි

189. ප්‍රේම සරතැස | love train

මැදිරි දෙක අතරතුර
කුඩා නැති ඉඩක,
මුදු හාදු ඉහිරවන්
දුර ගෙවා....

උඹ ගිහිං,
ඉල්ලුවේ කාගෙන්ද
මා ඉතිං ??





~~~ මන්ජි