විසිතුරු කොල

Wednesday, August 17, 2016

27. සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනක අප දෙදෙන




සින්දු කිව්වහම මට මතක් වෙන්නේ මුහුදක්. ඉතින් සින්දු මුහුදෙන් දිය දෝතක් අරගත්තට සෑහෙන්න පුලුවන්ද? ඉතින් මම එක සින්දුවක් ගැනම හිතනවා. හැබැයි මගේ පරිකල්පන එක්ක ගැලපෙන ඒවා තියෙන්නේ ගායක/ගායිකාවන් අතුරින් සුළුපටු ගානකටත් නෙවෙයි.

මුලින්ම්ම ඉන්නේ අමරසිරි පීරිස්. කොටින්ම අමරසිරි හූවක් කිව්වත් ඒකටත් කැමතියි තරමට! ඊළඟට ඉන්නේ අමරදේව. ( හැබැයි කැමති එතුමාගේ තරුණකාලේ කියපු හඬට, ඒවායේ අමුත්තක් තියෙනවා), ඊළඟට ඉන්නේ මගේ අහිංසක සෝමතිලක ජයමහ. ඊට පස්සේ ඉතින් සුනිල් එදිරිසිංහ,  දිවුල්ගනේ , ඉමාන් පෙරේරා, කසුන් කල්හාර, නන්දා මාලනී, සුජාතා අත්තනායක, උමාරියා, බාචි සුසාන්, ඉන්ද්‍රචාප, නිරෝෂා විරාජිනී, චන්ද්‍රලේඛා, රූකාන්ත, ලහිරු පෙරේරා... අපොයි දෙය්යනේ... ලිස්ට් එක ඔහොම යනවා මිසක්....

ඒ උනාට ගීත රචනය කියන්නේ සුවිශේෂී අවස්තාවක්! මගේ ගීත රචකයින්ගේ ලිස්ට් එකේ ඉන්නේ නම් ඔතරම් ප්‍රමාණයක් නෙවෙයි. හේතුව  ගීතවල රචනය ගැන අවධානයක් නැති නිසා වෙන්න ඇති.

ඉතින් ලිස්ට් එකේ මුලිම්ම ඉන්නේ කවදාවත් ලිස්ට් එකේ පහලට යන අදහසක්වත් නැති, ප්‍රේම් ! ප්‍රේමකීර්ති ද අල්විස්. අපොයි, නම කියනකොටත් මට මොකද්දෝ වෙන තරම්... හි හි හි... ඊළඟට ඉතින් යමුනා මාලිනි පෙරේරා.

ප්‍රේම්ගේ සින්දුවක් මට ඕනෙම තැනකදී වෙන්කරලා අඳුනගන්න පුළුවන් තරමටම පදමාලාවන් මගේ හිත ගන්නවා. ඒ කියන්නේ ගීතයක පදමාලාවට බැඳිලා  බැලුවම  ඉතින් ප්‍රේම් තමයි ලියලා තියෙන්නේ. අහම්බෙන් ඉතින් වෙන කෙනෙක් වෙන්නත් ඉඩ තියෙනවා. නමුත් මෑත කාලේ අපිට නම් ඒ පින නැහැනේ.... ප්‍රේම් ගීත ලියන හැටි බලන්න... හ්ම්ම් හ්ම්ම්....

ඒක නෙවෙයි...

මෙන්න මේ ගීතය ගත්තහම, මේ ගීතය පුරාම තියෙන හද පාරවන විරහව මට දරන්න බැරි තරම් හින්දා එකම එක පාරක් අහපු ගමන් මගේ ඔලුව හරහා ලොකු පාරක්  එල්ල උනා වගේ සතියක්ම ලොකු අනවරත විරහවක් වින්දා... හි හි හි... ඒ තමයි මගේ සෙන්ටිමෙන්ටල් ගතිය.

නමුත් බලන්නකෝ මේ පදමාලාවේ තියෙන ගැඹුර, සංවේදීබව??? මට නම් සතියක් කොට්ටේ බදාගෙන අඬන්න පුළුවන් තරම් දුකක් මෙතරම් පොඩියට සිංදුවකට ගත්තේ කොහොමද කියලා ප්‍රේම් කොහේ හරි ලියලාවත් තියලා ගියානම්.. හිත හදාගන්න තිබ්බ....

අහල බලන්නකෝ.







වැස්සකට ඉඩ ඇතත් අහස්කුස දස අතම
හිරුට එපමණ කුමට පුංචි පෙදෙසක් ඇතිය
සිනාසී සිනාසී දෙතොල් ඉරිතැලෙද්දී
හඬන්නට මිසක වෙන කුමකටද නෙතු අපට

පුංචි කුහුඹුවන්ටත් තියේ උන් සෙවනැල්ල
බිඳී ගිය මුත් බඳුන් අතින් දිය බොනු හැකිය
ඔබට මා මටද ඔබ හමු උනෝතින්
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනක අප දෙදෙන

සයුර ගොඩ එන තුරා කඳුමුදුන් ඇත උසට
ගලන ගඟ නැවැත්වූ තැනින් ගම යට නොවද
ඔබට මා මටද ඔබ හමු උනෝතින්
සිනාසෙමු අතීතෙට යම් දිනක අප දෙදෙන



පදමාලාව ලිහලා දෙන්න අදහසක් නැහැ. මම හිතන්නේ එය තනිකරම පුද්ගලික විඳීමක්.


මේ සටහනෙන් පස්සේ ආයෙත් ඉතින් සතියක් යනකල් විරහ දුක තමයි ඉතින්....... හ්ම්ම් හ්ම්ම්ම් හ්ම්ම්ම්ම්



ප.ලි.
මේක නන්දා මාලිනි නැතුව අමරසිරි කිව්වා නම්..... මෙලහට මම දිවිනහගෙන! හි හි හි....
විඳලා බලන්නකෝ


Monday, August 15, 2016

26. ඇවිදින මංතිරුව






දුවන උන්
බොහෝ
කැලරි පුච්චන...

නොදුවන ; බලන
උන් පවා
කැලරි පුච්චන....



25. මෙහෙසියක කව







කුරුළු කූජන සවන් සරසමි - රළු පරොලු නුඹ වදන් අහුලා
කිරුළු පළඳන ඔටුනු බිමලමි - සුළු මැදුම් පිළිවෙතින් දැකලා
සියලු දොම්නස නුඹෙන් පිසලමි - ලයමඩල ඔබ යහන කරලා
අත'ළු සියපත ඉදින් රැකගමි - ම'හිමි සඳ ආදරෙන් විඳලා

පැකිල සිතයට රැඳුනු සෙනෙහස - කියාගනු බැරි ඔබ සිතූ
උපුල සුවඳති මසැ'ති දෙවො'වුර - නිතින මා රැකවල් පැතූ
මිඳුල අමදින සදාකල් මා - සිතයි නුඹගේ මින් මතූ
පැකිල පය ඔබ වැටෙනු නොමදෙමි - රජෙකි නුඹ කරඬුව සතූ



Sunday, August 14, 2016

24. කවි නොදත් කවියෙකුට ලියමි....


අහස ගිගිරුම් හලද සියවර - නැතත් කොලමල් පැතුම් තෙමුවේ 
පහස ඉල්ලන පියුම් දියවර - බිඟුන් නොදැකම පෙතිද සැලුවේ 
රහස පවසන සුළඟ එකවර - මදින් මත්වී සුසුම් සැලුවේ 
වෙහෙස සිඳලන එවන් මහමෙර - සිතින් ගොලුවී සිනා සිළුවේ 


අතුපතර රන් සියත් නොමැතිද - දෙඅත් මා නොමුදන ඔබේ 
සොමි සුනෙර මුදු රිදුම් අයැදිද  - හඬන හිත වලකමි ඉබේ 
විලි දුරැර හිරු කිරණ නොමැතිද  - ගැඹුරු පතුලක සුව ලැබේ 
බලකුවෙර සුවිසල් ගසක්වෙද - රැකවරණ ලබනා නුඹේ 




Thursday, August 11, 2016

23. පවු කාරී මම....







මේ අව්වට වෙලා හිටගෙන
කුඩ දිහා නොබලා උඩ බලාගෙන
දුක හිතුනම කොක් හඬලා හිනාවෙන
පවු කාරී මම....

වෙලාවකට ඉඳගෙන
පූස් පැටියෙකු විදියට ගුලිවීගෙන
කොන්දේසි නොමැතිව පුරු-පුරු ගාන
පවු කාරී මම....

වතාවක් බිම පෙරලීගෙන
පිඟානේ මාළු කුරීයා කොහිදැයි අසමින
සතියක්ම ගොරවමින් පෙට්ටියක ගතකල
පවු කාරී මම....

හීනෙන් වගේ ඇවිදින
ෆෝන්, ලැප්ටොප් පවා දැන් නැතිවෙන
නැතිවෙච්ච දේ ගැනම හැමදාම අඬන
පවු කාරී මම....

මිනීමැරුම් චෝදනා තිබෙන
නමුදු වින්දිතයා අවි දරන
හදවතක් පවා ඉතිරිව ඇතිදැයි සැකසිතෙන
පවු කාරී මම....



Wednesday, August 10, 2016

22. මුද්‍රණාලය




නුඹේ හාදු අච්චුව
එක දිනෙන් කපා නිමකළ,

බොඳ නොවන හදවත
කඩදාසි කොලයට සරිවන,

පාලු චැට් කාමරේ
තනියෙම අකුරු අමුණන,

එකම පොත මැසිමකින්
සියවතාවක් ලියන..........


Tuesday, August 9, 2016

21. මේ වැල් පාලම






මේ වැල් පාලම
අප දෙදෙන සිටින...

නුඹ තදින් පද්දන ,
මගේ මුරගෑම නෑසෙන....

මේ වැල් පාලම ,
ජලතල නොමැති ගඟ දෙපස යාකල....
වරපට එකින් එක මුදන,
කෑදර දනන් නෙතු පිනවන......

මේ වැල් පාලම ......

Monday, August 8, 2016

20. බොරුවක ඇත්ත




සුළඟක් උනත් කෙතරම් මනරම්ද
මල් සුවඳ ගෙන එන නිසා

පොකුණක් සදා ගොහොරුව පවතීද
බිඟු තුඩක් නොලබනු නිසා

තරුවක් විදා අහසක් හිනැහෙයිද
සොමි උවන සඟවන නිසා

බොරුවක් උනත් කොතරම් ඇත්තක්ද
නුඹ මුවෙන් පවසන නිසා



Wednesday, August 3, 2016

19. මගහැරුණු නුඹ



තාම මම එතැන ,
පිටත,
පොද වැස්ස හොඳටම...

නුවරුන් පිරෙන තැන,
ඇතුලත,
බද්දිය නගරශාලා බිම ....

යෙහෙළියන් හැරපියා ගියද
තෙතබරිතවම ඇවිදගිය
මදෙස,
දුටු දනන් කී රිදුම් වැකි ඇතිවද...

නාඳුනන දනන් හා දෙඩුම,
රිසි නොවන බව උගැන්මෙන්...
පිළිතුරු නොබැඳ ,
මගහැරුණ - පුන්නවර්ධන
නුඹ!

විශාකාවයි මම!






ප.ලි.  මට පොඩි කාලේ ඉඳන්ම තිබ්බ ප්‍රශ්නයක් තමයි, නාඳුනන පුද්ගලයෙකු/කණ්ඩායමක් විසින් කරනලද සරදමකට ප්‍රති උත්තර බැඳීම නිසා තමන්ගේ මධුර කටහඬ පෙන්නුම් කිරීම නිසාම පුන්නවර්ධන නම් සිය සහකරුවාට ප්‍රිය බිරිය වීමේ භාග්‍ය ලැබුණු විශාකා කුමාරිය... බැරිවෙලාවත් තමන්ගේ 'හැදිච්චකම' පෙන්නන්න කියා උත්තර නොබැඳ හිටියා නම්??? කියල 

මේ කියන දෙයක මෙලෝ අගක් මුලක් තේරෙන්නේ නැත්තම් මෙන්න මේවා කොටලා බලන්නකෝ 

විශාඛා සිටු කුමාරිය ගැන 
මෙතැන 
මෙතැන



18. එම්බා බස් අජිතය




එම්බා බස් අජිතය
කුමකටද මේ වැලපුම ..?
කන්පෙති පසාරුව විදින
බෙරතාල වලට උඩ විසිවන !

එම්බා බස් අජිතය
මගේ ලොව මෙලෙස දෙදරන,
මතුද වීදුරු පවා සොලවන
මටම මා බරක් බව පසක්වන !