දළඹුවකු විලසින
නේක කපුටන්
- තුඩට හසුවී
ඇනී ; ගැළුවාය රුධිරය...
කෝෂක සුරැකිව
වෙළුමෙන් ඔසුව - ලදිනි - ඈ
සරන්නේ
නෙක පාට පියාපත් විදාගෙන!
~~~මන්ජි
ප.ලි:
අපි ජිවත් වෙන්නේ ළමා දිනයේදී බවුන්සර් දාගෙන පාටි දාන, අනිත් දවස් වලට කිරි දත් පෙන්න පෙන්නා , වැඩිහිටි සින්දු කියනකොට SMS ගහලා ඒ ළමයින්ගේ ළමා කාලය කෙලෙසන සමාජයක. සමාජයක සුරක්ෂිතභාවය පෙන්වන සාධක වලින් එකක් තමයි ඒ සමාජය තුල ගැහැණුන්ට සහ දරුවන්ට ඇති සුරක්ෂිතභාවය කියන කාරණාව. මම හිතන්නේ ලාංකික සමාජයේ ඒ කාරණාව දරුණු අන්දමින් පහලට වැටීගෙන යනවා කියන එක. එක පැත්තකින් බාලවයස්කාර මිනීමරුවන් සහ එවන් තත්වයකට පත්වෙච්ච දරුවෙක්ට සමාජය විසින් දක්වන අධි ප්‍රතිරෝධය හමුවේ ; කවදාවත් හැදෙන්න බැරි තත්වයට වැටෙන ගැහැනුන් සහ දරුවන්ගෙන් මේ සමාජය පිරිලා.
එහෙමත් කෙනෙක් තමයි අළු අතරින් නැගිටලා එන්නේ. ඒකත් මනුසත්බව ලබනවා වගේ දුර්ලභ කාරණාවක්. සමහර වෙලාවට අහම්බයක් වෙලා.
අහන්නත් දෙයක්ද, මිනිස්සු කවුරුත් දැන් මිරකල්ස් විශ්වාස කරන්නේ නැහැ !
No comments:
Post a Comment
මේ කොලේ ගැන ලියමුද? ලිව්වේ නැතත් කියෙව්වට ස්තුතියි