46. වයින් එක්ක පොල්සම්බෝල

සමහර වෙලාවට ලියන්නේ මොනවද කියල හරියටම හිතාගන්න බැරිවෙන්නේ පුංචි සිදුරකින් රිංගන්න පොරකන සබන් බුබුළු තොගයක් වගේ ලියන්න ජාති ගොඩාරියක් ඔලුවේ හිරවෙන නිසා වෙන්න ඇති. ඉතින් සමහර සබන්බුබුලු සාර්ථක වෙච්ච සබන් බුබුළු වලට තෙරපිලා බිඳිලා යනවා වගේ සමහර අදහස් ඒ මොහොතේ නොලිව්ව නම් ආයෙමත් නොඑන්නම බිඳිලා යනවා. ලියන මානසික තත්වය, වෙලාව ලැබුනහම බලනකොට ආයෙමත් ගන්න බැරි තැනකට ඒ අදහස තල්ලු වෙලා ගිහින්.

බ්ලොග් වල ලියන්න ඕනේ මොනවද කියල මම මිට මාස ගානකට කලින් හොඳ 'ලෙච්චර්' එකකට සම්මුඛ වෙන්න උනා. ඒ උන්නාන්සේ කිව්වේ ටෙක්නිකල් දේවල්, කවි, සාහිත්‍ය වගේ දේවල් තමයි ලියවෙන්න ඕනේ කියල. මම ඉතින් විරිත්තපු මුණක් දාගෙන අහගෙන හිටිය, මොකද ඒ වෙනකොට මම බබෙක්. ( ඒ බබා ඒ වෙනකොටත් සෑහෙන කවි, කතන්දර, සාහිත්‍ය විචාර විතරක් නෙවෙයි, පණ්ඩිත කතාත් තොගයක් බ්ලොග් ගත කරලා ඉවරයි)

බ්ලොග් වල ලියන්න ඕනේ මොනවද? හැබෑටම මොනවා ලිව්වොත්ද හොඳ? හිට් වෙන්නේ? ( මේ දෙක පැහැදිලිවම දෙකක් හොඳේ?? ලියන්න හොඳ සහ හොඳටම හිට් වෙනවා කියන එක !) සමහරු කැමති හිට් වෙන දේවල් ලියන්න. තවත් සමහරු කැමති තමන්ට ඕනේ බහුබූත ලියන්න. හිට්වන බහුබූත ලියන අයත් ඉන්නවා.

ඒ අතරින් දේශපාලනය ගැන ලිවිම තියෙන්නේ උඩින්ම. මොකද දේශපාලනය කියන්නෙම බහුබුතයක්! ඒවා මිනිස්සු කියෝනව, සහ මොකද්දෝ කාලකන්නි සතුටකට අපි ඒවා 'හොට් නිවුස්' ලෙස සලකනවා. මමත් දේශපාලන ලිපි කියවනවා, මොකද මටත් දේශපාලනය ගැන මගේම මතවාදයක් තියෙන නිසා. නමුත් දේශපාලන ලිපි කියන්නේ අද බහුතරයක් දෙනා ලියන විගඩම් නෙවෙයි. මම නම් දකින හොඳම දේශපාලන ලිපි තිබ්බේ/මම කියෙව්වේ බ්ලොග් එකක . එහි සමබර ගතියක් දැනෙනවා, රචනා ශෛලිය උනත් උචිතයි. අපහාස අඩුයි සහ තාර්කිකයි.

මම දැකලා තියෙනවා තමන්ට තියෙන දේශපාලන මතවාදය ලියන්න ගිහින්, ඒ ලිපිය කෙලිම්ම මඩගොහොරුවක් කරලා, ඌරන්ට නිදහසේ සෙල්ලම් කරන්නට, නරින්ට හූ කියන්නට විවෘත කරලා තියෙනවා. ගොඩක් වෙලාවට එහෙම වෙන්නේ එක පාටකින් තමන්ගේ රුධිරය පාටකරගත්ත, සදාකාලික දේශපාලන සතුරෝ/මිතුරෝ ඇතිය කියලා මනෝ විකාරයකින් ජීවත්වෙන මිනිස්සු. මේකට පොතේ-පතේ, උපාධියෙන් ලැබුණු උගත්කම බලපාන්නේ නැහැ. සමාජයේ උගත් කියල හිතෙන අයත්, නුගත් කියල හිතනම තලයත් කියන දෙකොටසම මේ වැඩේ කිසිම ලැජ්ජාවක් නැතුව කරගෙන යනවා.

ඇත්තටම වැඩක් තියෙනවද?

ඒ වගේ ලිපි වලින් කරන්නේ ද්වේශය ඇති කරන එක. කියවන්නා තුල ගැටුමක් නිර්මාණය කිරීමෙන් වෙන්නේ මොකද්ද? කවදාවත් ලිපියක් කියෝලා එකවරම හෝ නොබෝ කලකින් සිය දේශපාලන දර්ශනය වෙනස් වෙලා තියෙනවද? ( එහෙම වෙලා තියෙනවා නම් ඔහුට කොහොමත්ම දේශපාලන දර්ශනයක් තිබිලම නැහැ, මොකද එහෙම දර්ශනයක තාර්කික බවක් ඇත්තේ නැහැ.) මේ පාර අපි දුන්නේ අහවලාට, ගිය පාර අපි දුන්නේ අහවලාට, ඇද්ද උඹලට වශයෙන් වහසිබස් දොඩමින් ඉඳීම ඇත්තටම මට නම් පෙනෙන්නේ තමන්ගේ ටොෆි කොළ එකතුව ගැන වහසිබස් දොඩන මොන්ටිසෝරි ළමයෙක් වගේ.

මේක ලිව්වේ එහෙම ලියන්න එපා කියන්න නෙවෙයි. ලියන කෙනා මම නෙවෙයි කවුරු කිව්වත් ලියනවා. මම මේ සටහන තිබ්බේ වැඩිහිටියෝ 'වගේ පේන' මේ මිනිස්සු නේද කතිරේ කොටලා අපිට මේ තත්වේ උදාකරල දීල තියෙන්නේ කියල මට වැටහුණු නිසයි.

කලාකාරයෝ නලාකාරයෝ වෙලා කියල බනිනවා. ඇයි හත්වලාමේ නුඹලාටත් වෙලා තිබෙන්නේ එයම නේද? ඔය දේශපාලන කුණු මාළු කෑල්ල අතහැරලා ලියනවකෝ වෙනත් දෙයක්! පරණ ශ්‍රී විභූතිය පලු අරින්නේ, කරනවකෝ තමුන්ම යමක්! අඩුම තරමේ මොන්ටිසෝරි යන එකෙක්ට පන්තියේදී හදන්න පුළුවන් නව නිර්මාණයක් කරනවකෝ!!


නම් කරන්නත් හිතෙනවා.. එක්කෝ ඕනේ නැහැනේ නේද? මොලයක් තියෙනවා නම් ඒ උන්දලාම කියෝලා බලයිනේ මේ පාලු බ්ලොග් එකට ඇවිත් !



ප.ලි. මාතෘකාව ගැන හිතන්න එපා. ඒක දැම්මේ වයින් කිව්වහම පොල්සම්බෝල වයින් එක්ක කනවද, කලින් කනවද කියල හිතන අයත් ඉන්න නිසා.